Hoe presteren niet-geveerde schokdempers in warme en koude omgevingen?

De prestaties van niet-geveerde schokdempers in omgevingen met hoge en lage temperaturen hangt nauw samen met hun materiaaleigenschappen, structureel ontwerp en toepassingsscenario's. Om ervoor te zorgen dat niet-geveerde schokdempers stabiel kunnen werken onder extreme temperatuuromstandigheden, selecteren fabrikanten gewoonlijk materialen die geschikt zijn voor verschillende temperatuuromgevingen en ontwerpen ze schokdempers die bestand zijn tegen temperatuurveranderingen. Het volgende is een analyse van de prestaties van niet-geveerde schokdempers in omgevingen met hoge en lage temperaturen:

In omgevingen met hoge temperaturen worden de prestaties van niet-geveerde schokdempers voornamelijk beïnvloed door de volgende aspecten
Hoge temperaturen kunnen thermische uitzetting of vervorming van schokdempermaterialen veroorzaken, wat op zijn beurt hun structuur en prestaties beïnvloedt. Vooral bij metalen materialen kunnen te hoge temperaturen ervoor zorgen dat de sterkte van het metaal afneemt, waardoor de schokdemper kan vervormen of defect kan raken. Bij polymere materialen kunnen hoge temperaturen ervoor zorgen dat deze zacht worden, verouderen of smelten. Om deze problemen aan te pakken, gebruiken niet-geveerde schokdempers meestal materialen met een hoge thermische stabiliteit, zoals hittebestendige legeringen, speciale polymeren of keramische materialen.
Bij sommige niet-geveerde schokdempers is olie (zoals dempingsolie) een sleutelcomponent in het schokabsorptieproces. Bij hoge temperaturen kan de olie vervluchtigen, oxideren of van viscositeit veranderen, wat de efficiëntie en effectiviteit van de schokdemper kan beïnvloeden. Wanneer de viscositeit van de olie afneemt, kan het dempende effect van de schokdemper worden verzwakt, waardoor het trillingsabsorptie-effect wordt beïnvloed. Om dit probleem op te lossen, gebruiken veel schokdempers speciaal ontworpen olie voor hoge temperaturen of andere werkvloeistoffen voor hoge temperaturen om hun stabiele prestaties te garanderen.
Bij hoge temperaturen kunnen de afdichtingsmaterialen van de schokdemper worden aangetast, waardoor de afdichting defect raakt. Hoge temperaturen kunnen ervoor zorgen dat de afdichtingsmaterialen verouderen of zachter worden, waardoor olielekkage of verontreinigingen in de schokdemper terechtkomen, wat de prestaties ervan beïnvloedt. Om de afdichtingsprestaties te verbeteren, kiezen fabrikanten meestal voor hittebestendige afdichtingsmaterialen, zoals fluorrubber of speciale hoge temperatuurafdichtingsringen.

Langdurige blootstelling aan omgevingen met hoge temperaturen kan het verouderingsproces van schokdempermaterialen versnellen. Metalen materialen kunnen worden beïnvloed door thermische spanning, wat resulteert in vermoeidheid en scheuren; terwijl polymeermaterialen kunnen uitharden en bros worden. Om de levensduur van niet-geveerde schokdempers te verlengen, worden meestal materialen geselecteerd die bestand zijn tegen veroudering door hitte en worden speciale warmtebehandelingsprocessen uitgevoerd.
In omgevingen met lage temperaturen worden niet-geveerde schokdempers ook geconfronteerd met een reeks uitdagingen, die voornamelijk tot uiting komen in de volgende aspecten:
Omgevingen met lage temperaturen kunnen verbrossing van sommige materialen veroorzaken, vooral metalen en sommige plastic materialen. Nadat het materiaal bros is geworden, is het mogelijk niet meer bestand tegen externe schokken en trillingen, waardoor de schokdemper defect raakt of beschadigd raakt. Daarom gebruiken schokdempers die in omgevingen met lage temperaturen worden gebruikt meestal materialen met een goede taaiheid bij lage temperaturen, zoals staal bij lage temperaturen of technische kunststoffen die geschikt zijn voor lage temperaturen.
Lage temperaturen verhogen de viscositeit van de olie of vloeistof in de schokdemper, wat resulteert in veranderingen in de dempingsprestaties. Bij extreem lage temperaturen kan de vloeistof te stroperig worden en kan de reactiesnelheid van de schokdemper worden beïnvloed, wat resulteert in een slechte schokabsorptie. Om dit probleem op te lossen, wordt gewoonlijk olie met uitstekende prestaties bij lage temperaturen of vloeistoffen gebruikt die ontworpen zijn om soepel te stromen bij lage temperaturen om ervoor te zorgen dat de schokdemper nog steeds normaal kan werken in koude omgevingen.
Lage temperaturen kunnen ervoor zorgen dat het afdichtingsmateriaal krimpt en uithardt, waardoor het afdichtingseffect wordt beïnvloed. Het falen van de afdichting kan olielekkage of het binnendringen van externe verontreinigingen veroorzaken, wat op zijn beurt de prestaties van de schokdemper beïnvloedt. Daarom zullen fabrikanten bij het ontwerpen van schokdempers voor gebruik in omgevingen met lage temperaturen kiezen voor afdichtingsmaterialen die zacht en elastisch kunnen blijven bij lage temperaturen, zoals fluorrubber of siliconenrubber voor lage temperaturen.
Temperatuurveranderingen kunnen ervoor zorgen dat het schokdempermateriaal uitzet of samentrekt, wat op zijn beurt de stabiliteit van de structuur beïnvloedt. In omgevingen met lage temperaturen kan het metalen deel van de schokdemper krimpen en kan het afdichtingsdeel of de vloeistof een ongelijkmatige druk produceren als gevolg van temperatuurveranderingen, wat het algehele effect van de schokdemper zal beïnvloeden. Om dit probleem op te lossen, wordt bij het ontwerp van de schokdemper doorgaans rekening gehouden met temperatuurveranderingen en worden passende compensatiemaatregelen genomen, zoals het gebruik van materialen met een betere temperatuurstabiliteit of het ontwerpen van schokdemperstructuren met adaptieve mogelijkheden.
Om de prestaties van niet-geveerde schokdempers onder extreme temperatuuromstandigheden te garanderen, nemen fabrikanten doorgaans de volgende maatregelen:
Bij het ontwerpen van schokdempers worden materialen geselecteerd die geschikt zijn voor omgevingen met hoge en lage temperaturen om hun stabiliteit bij verschillende temperaturen te garanderen. Zo wordt hittebestendig staal of speciale legeringen gebruikt bij hoge temperaturen, en wordt bij lage temperaturen staal of speciaal behandelde kunststofmaterialen gebruikt.
Door het structurele ontwerp van de schokdemper te verbeteren, zoals het gebruik van efficiëntere afdichtingsoplossingen en oliecontrolesystemen, kan de stabiele werking van de schokdemper op lange termijn in omgevingen met hoge en lage temperaturen worden gegarandeerd.
Voor omgevingen met hoge of lage temperaturen worden speciale oliën gebruikt die stabiel kunnen werken bij extreme temperaturen om veranderingen in de olieviscositeit of oxidatieproblemen te voorkomen.
Op schokdempers worden strenge temperatuurtests uitgevoerd om ervoor te zorgen dat ze onder verschillende temperatuuromstandigheden stabiel kunnen werken en het verwachte schokabsorptie-effect kunnen bereiken.

Niet-geveerde schokdempers presteren verschillend bij hoge en lage temperaturen, maar door een redelijke materiaalkeuze, ontwerpoptimalisatie en testcertificering kunnen fabrikanten ervoor zorgen dat schokdempers nog steeds uitstekende prestaties kunnen leveren onder extreme temperatuuromstandigheden. In praktische toepassingen zijn het kiezen van geschikte schokdempers voor verschillende werkomgevingen en het uitvoeren van regelmatig onderhoud en inspecties de sleutel tot het garanderen van een stabiele werking op de lange termijn.